چرا نباید زادروز ماندانا مادر کوروش روز زن باشد؟!

گفت: ما باید زادروز ماندانا (مادر کوروش کبیر) را به عنوان روز مادر گرامی بداریم. نه زادروزِ فاطمه زهرا… چون او عرب بوده

پاسخ :

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) برای بهترین جوانان ما یعنی شهدای دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم، مادری کرد. در سخت‌ترین لحظات، آنان دست به دامان فاطمه زهرا (س) می‌بردند… (سخنان شهید سردار سلیمانی)

وقتی پیکر غرق در خون شهدا را برای مادران می‌آوردند، آنان نام حضرت فاطمه زهرا (س) و زینب کبری (س) را به زبان می‌آوردند. ما مدیون زنان تربیت‌شدهٔ مکتب فاطمه (س) هستیم.

ارزش حیوان به نژاد است (مثلاً اسب ژرمن، اسب تازی، اسب ترکمن و…) اما ارزش انسان به باورها و رفتارهای اوست. اینکه بگوییم: «فلانی عرب است، پس الگوی ما نیست»، سخنی نژادپرستانه و نابخردانه است.

درباره ماندانا بدانیم و آگاه باشیم:

۱. ماندانا چگونه می‌تواند الگویی برای زنان ایرانی باشد؟ حال آنکه در میان آثار ادیبان و اندیشمندان و مورخین و حُکَمای ایرانی در طول تاریخ، حتی یک کلمه در تمجید و ستایش ماندانا نمی‌بینیم.

۲. در منابع تاریخی می‌بینیم که آستیاگ (پدر ماندانا) شبی در خواب دید که از ماندانا آن چنانی ادراری جاری شد که همه آسیا را نجس کرد. پس آستیاگ از خوابگزاران، تعبیر خوابش را پرسید. آنان هم پاسخ دادند که از این دختر، پسری (یعنی کورش) زاده خواهد شد که سراسر آسیا را … پس آستیاگ با ناراحتی، ماندانا را از خود راند.

تاریخ هرودوت، کتاب ۱، بند ۱۰۷.

ماندانا چگونه الگویی است که (به تعبیر خوابگُزاران دربار ماد) با زاییدنش، همه آسیا را…؟

۳. ماندانا هیچ خدمت روشنی به ایران و ایرانی نکرد. او حتی کمترین نقشی در بزرگ کردن کورش هخامنشی هم نداشت. چون پس از تولد کورش، آستیاگ دستور داد تا کورش (که نوزاد بود) را بکشند. اما کسی که مسئول انجام این کار شد، از سر دلسوزی، کورش را به یک گاوچران به نام (میترادات) سپرد و کورش توسط این گاوچران و همسرش (که سپاکو نام داشت) بزرگ شد.

تاریخ هردودت، کتاب ۱، بند ۱۰۹-۱۱۱.

در پایان باز هم باید پرسید، چرا ماندانا باید الگوی زنان ایرانی باشد؟ در طول تاریخ، کدام زن ایرانی را سراغ داریم که به ماندانا اقتدا کرده باشند و به رشد و کمال رسیده باشند؟

پی‌نوشت:

تا ۲۰۰ سال پیش، هیچ یک از مردم ایران، ماندانا را نمی‌شناختند. بلکه این انگلیسی‌ها و یهودیان بودند که با ابزار رسانه، برخی ایرانیان را شستشوی مغزی دادند و کوروش و هخامنشیان را به عنوان نماد هویتی به آنان القاء کردند. در اَوِستا و متون روایی زرتشتی، هیچ نامی از کوروش به میان نیست. در شاهنامه نیز هیچ اسمی از کوروش نمی‌بینیم. تمام آن‌چه امروز به عنوان افتخار به کوروش مطرح می‌شود، از کانال خاورشناسان انگلیسی، یهودی و… به ما رسیده است. پیشتر یک چالش مطرح کرده بودیم که “خاورشناسان انگلیسی و یهودی و… را کنار بگذاریم. آن‌گاه دو خط مطلب می‌توان یافت که به واسطه آن، بتوان به کوروش افتخار کرد”؟ این قضیه برای من معنایی روشن دارد.